Vrijdag 24 juli 2009
24 juli 2009 - Nanaimo, Canada
Vrijdag 24 juli 2009
Vandaag moesten we voor 12 uur van de camping af. De ochtend hebben we rustig aan gedaan. We zijn op ons gemak opgestaan en hebben nog een was in de machine en droger gedaan. Nils vond het leuk om nog even met zijn vriendje Parker te spelen. De oma van Parker vertelde dat Parker was gaan huilen toen hij hoorde dat Nils vandaag weer weg zou gaan. Jammer dat we deze mooie camping weer moesten verlaten, maar ook weer leuk om ergens anders heen te gaan. De afstand die we vandaag moesten gaan rijden was niet ver. We zaten al dicht bij Nanaimo. De camper was zo weer afgekoppeld en tegen 12 uur reden we de camping af. We reden in richting van Nanaimo en kwamen al snel bij de afslag Chemainus. We wisten dat deze plaats bekend was om zijn muurschilderingen, en we besloten nog even de plaats in te gaan. We parkeerden de camper op een parkeerplaats. Buiten hoorden we panfluit muziek en er heerste een relaxte sfeer. Er was een klein parkje met een speeltuintje en een waterrat. In deze plaats werd hout verwerkt. In het water dreven honderden boomstammen, die elders op het eiland waren gekapt. Deze boomstammen werden in een fabriek tot planken verwerkt. Jorn vond het erg interessant om te weten hoe het transport van deze bomen ging. Door de geschilderde voetstappen op de straat te volgen, liepen we langs een aantal schilderingen. Deze waren erg mooi en levensecht gemaakt. De hoofdstraat kwam uit bij het water (de straat liep naar beneden af). Daar ging Jorn nog even bij het water kijken. We liepen op ons gemak terug naar de parkeerplaats. Bij de parkeerplaats was ook een supermarkt. We gingen daar naar binnen om boodschappen te halen. We wilden een goede voorraad in de camper hebben, zodat we in het weekend, als Olaf er zou zijn, geen inkopen meer moesten doen. Al met al waren we wel een tijdje in de supermarkt zoet. Ik liep met de boodschappen naar de camper terwijl Syl nog wat bier en wijn ging halen bij de liquorstore (in supermarkten in Canada mogen ze geen alcohol verkopen). In de camper had ik inmiddels iets te eten klaar gemaakt en dat aten we op een bankje op. Voordat we de plaats verlieten, moest ik nog twee maal de supermarkt in omdat we wat dingetjes vergeten waren.
We reden op ons gemak richting Nanaimo. Ik had thuis de routebeschrijving uitgeprint. We passeerden het vliegveld, zodat we wisten waar we Olaf op moesten halen. De camping, Living Forst Oceanside Campground www.campingbc.com konden we heel gemakkelijk vinden. Nadat we ingecheckt hadden, keken we hoe onze plaats eruit zag. De plaats was goed alleen de douches en de toiletten zijn wat verouderd en niet super schoon. Verder een mooie camping. We zorgden dat we op tijd bij het vliegveld waren. Het toestel van Olaf had iets vertraging, zodat we buiten in de brandende zon moesten wachten. We zagen zijn toestel landen, waarna we al snel Olaf het vliegtuig uit zagen komen. Jorn rende zo snel zodat hij als eerste Olaf gedag kon zeggen. Het was leuk Olaf weer te zien. We reden nog even naar de camping. Syl was haar zonnebril kwijt en wilde navragen of zij deze bij de receptie had laten liggen (we waren daar ’s-middags geweest). Gelukkig hadden ze de zonnebril gevonden. In de camper kleedde Olaf zich om waarna we naar Nanaimo reden om te eten. We kwamen terecht in een restaurantje bij de haven. Door de drukte konden we helaas niet meer binnen zittten, maar binnen was het ook goed vertoeven. We hebben daar lekker gegeten. Zowel Nils als Jorn waren moe. Toen we terug waren op de camping zijn ze gelijk naar bed gegaan en sliepen direct. Met z’n drietjes zijn we buiten gaan zitten en hebben gezellig zitten kletsen. Om een uur of 1 gingen wij ook slapen. Olaf lag prima op z’n tot bed omgebouwde tafel.
Aantal kilometers gereden: 79 km
Weer: zonnig en warm
Dikke kus voor allemaal.
je tante Thea
We blijven jullie volgen hoor! Geniet ervan. Heel veel liefs en dikke knuffels voor de kids.
Theo en Marja
rust?? Zijn jullie inmiddels al naar het vasteland
gereden? Leuk om alles wat jullie beleefd hebben nog
eens door te lezen. Fijn, dat Jorn en Nils het ook zo
naar hun zin hebben.Een heel fijne verdere reis toe
gewenst, wij blijven jullie volgen.Veel Liefs van ons Ma en Cor
Veel liefs, Ronald, Mariska en de kids.