Zaterdag 31 juli 2010

Zaterdag 31 juli 2010

Weer: een beetje bewolkt en later zonnig.

Afstand: 106,7 km

Allereerst willen wij iedereen alvast bedanken voor alle reacties op ons log. We vonden het erg leuk om te lezen. Leuk dat jullie op afstand allemaal hebben meegereisd. Mochten we ooit nog gaan, dan huren gewoon een grotere camper en gaan we met z’n allen.

Vandaag de afronding van onze rit met de camper. We hadden vandaag de wekker gezet om niet te laat in Abbotsford aan te komen. Na het aankleden en het ontbijt, zijn de jongens nog even op de camping gaan spelen. Er was een klein speeltuintje, en daar waren ook nog wat kinderen waarmee ze konden spelen. Tegen 11.00 uur reden we weg van de camping. Het was vandaag niet meer zo’n lange afstand. Voor het inleveren van de camper nog even een benzinepomp gezocht, want we moesten hem weer vol inleveren. Om 13.00 uur waren we bij Four Seasons en werd de camper even gecontroleerd. We hadden een jaarpas gekocht voor alle Nationale Parken, omdat dit voordeliger was dan elke dag een pas. Als je meer dan 7 dagen in een park bent, haal je dit eruit. Ik heb de pas nu verkocht aan mensen die nog aan hun vakantie begonnen. Voor ons handig om wat terug te verdienen en voor hen interessant om voordeliger uit te zijn. We hadden geluk dat er nog meer mensen naar downtown Vancouver wilden, zodat we allemaal bij ons hotel werden afgezet. Normaal brengen ze je naar het vliegveld, maar dan hadden we nog met alle spullen van daar naar het hotel moeten gaan. Bij het hotel, Cascadia Hotel en Suites, aangekomen alle spullen even op de kamer gezet. Best een ruime kamer met apart zitje en zelfs een klein keukenblok. De jongens doken gelijk op de bank met de tv. aan. We zijn daarna lopend naar Granville Island gegaan. Dit is een klein schiereiland verbonden met een lange brug aan downtown Vancouver en voor een stukje verbonden met het zuidelijk deel van Vancouver. Heel apart om te lopen. Veel leuke winkeltjes, eetzaakjes, boten, een hele grote overdekte markt waar werkelijk van alles te koop was. We vonden een leuk restaurant aan het water. We hadden al gehoord dat er deze avond een spectaculair vuurwerk vanaf een boot afgestoken zou worden. De afgelopen periode  hebben de landen Spanje, de V.S en nog een land een competitie gehouden en Spanje had, hoorden we later, gewonnen. Vanavond was er geen competitie meer, maar zou China een mooi vuurwerkspektakel laten zien. Er werden heel veel mensen verwacht en vanaf onze plek waar we aten zagen we al vroeg mensen op het strand. Die gingen daar al zitten om een mooie plek te hebben. Nu wilden we wel gaan kijken, maar we vonden het wat ver gaan om al te gaan wachten. Na het eten met een SeaBus (een kleine boot voor de overtocht naar Downtown) meegegaan. We kwamen gelijk uit bij de straat van ons hotel. Toen we nog bij het restaurant zaten, hoorden we al een harde knal. Nee het was nog niet het vuurwerk, maar onweer. Inmiddels was het aardig gaan regenen en konden we op het bootje gelukkig droog staan. Het was maar een kort buitje en het is verder droog gebleven. In het hotel even de vesten gehaald en op een gegeven moment toch richting de plek van het vuurwerk gaan lopen. Het begon pas kwart voor tien, dus wel wat laat voor de jongens, maar dit zie je ook niet elke dag. We waren nog maar net onderweg of we liepen in een stroom mee van ontzettend veel mensen. Zoiets hadden we nog nooit gezien. Dit viel extra op omdat de straten hier op en afliepen (downtown is namelijk op een heuvelachtig gebied gebouwd) zodat we nog beter de mensenmassa zagen lopen. We konden een goed plekje vinden, vlak naast de cameraman van het regionale nieuws. Het begon pas om tien uur en de jongens werden wel wat moe. Al zou je wegwillen, kon dat al niet meer door alle mensen die er stonden. Het vuurwerk was echter geweldig mooi en de jongens genoten er ook van. Het duurde ongeveer een half uur en toen we na een stuk teruglopen (in de mensenstroom mee) weer in het hotel waren, sliepen ze ook gelijk. Het was een leuke middag in het bruisende Vancouver.