Donderdag 23 juli 2009

Donderdag 23 juli 2009

Nils werd vanmorgen om vijf uur even wakker, maar viel gelukkig snel weer in slaap. Zoals ik al zei hebben we voor het eerst uitgeslapen. Nils hoorde niet eens dat wij allemaal aangekleed waren en om half elf begon hij wat aanstalten te maken. Lekker weer buiten ontbeten zoals elke keer tot nu toe. Na het eten even een was in de machine gegooid en zijn we met de jongens gaan minigolfen. Vinden ze altijd leuk. Bij onze camper, we staan heel beschut, was het vanmorgen nog wat fris. Tijdens de minigolf merkten we dat de zon goed doorzette.

Een mevrouw van het winkeltje vertelde dat het al zes weken niet geregend heeft en dat het alleen maar warmer zal worden. Vanaf vandaag mocht er geen vuur meer gemaakt worden. Jammer, maar wel logisch. Op de vorige camping mocht het ook niet, dus wij waren al verbaasd dat het hier wel mocht. Vandaag hingen er overal briefjes, dat het verboden is. Na het minigolfen even een boterham gegeten en gingen we ’s middags richting zwembad. Op de plattegrond van de camping zagen we dat er vanuit de camping een pad naar de Chemainus River loopt. Onderweg naar het zwembad zagen we het pad en we besloten om daar eerst heen te gaan. In het begin een beetje steil en later ook wat trapjes. Jorn ging zelf en ik hield Nils nog wel vast. Wauw, dat was mooi toen we beneden kwamen. Een rivier en heel veel stenen, waar we overheen konden lopen. Heel veel mooie natuur eromheen. Jorn zei gelijk dat hij dit mooier vond dan het zwembad.

Hij ging met z’n crocs er goed overheen en ging lekker in het frisse water van de rivier liggen. René begeleidde Nils en ook hij vond het prachtig. Het was goed dat ze schoenen aan hadden die in het water konden. Ik had dat helaas niet en zonder schoenen was het veel te glad. Ik heb wel heerlijk op wat rotsen gezeten en mooie foto’s gemaakt. Na een tijd daar te zijn geweest, hebben ze uiteindelijk ook nog even een duik in het zwembad genomen. Voor we het wisten was het alweer rond zessen en zijn we richting camper gegaan om eten te koken. Ik begon en René ging met Jorn douchen en daarna maakte René het af en ging ik met Nils. Wat een teamwork! Naast ons stonden mensen die hier op het eiland wonen. Ze hadden hun kleinkinderen te logeren. Dat jongetje van drie, Parker, wilde graag met onze jongens spelen. De vrouw vroeg of onze kinderen Engels verstonden en of ze wilden spelen. Verstaan niet, maar spelen wilden ze wel. Nils wilde wel, maar had even een zetje nodig. Hij is dan even verlegen, maar toen eenmaal het ijs gebroken was heeft hij heel leuk gespeeld met Parker. Jorn heeft wel een beetje meegedaan, maar qua leeftijd was het voor Nils leuker. Die jongen had van die grote auto’s bij zich en dat zijn de favorieten van Nils. Konden wij niet meenemen in het vliegtuig. Achter onze camper loopt het bos verder en is het lekker hobbelig. De jongens reden ieder met een auto achter elkaar aan door het bos en Jorn speelde slagboom en vroeg dollars om door te mogen. Grappig om te zien hoe hij probeerde om Engelse woorden te zeggen. Nils ging nog even naar het speeltuintje met Parker en al gauw was het negen uur en was het tijd om naar binnen te gaan. Tanden poetsen, verhaaltje voorlezen en al snel waren de jongens in dromenland. Wij met een kop thee onze verslagen schrijven. We liepen een paar dagen achter, maar tegen twaalven was het voor ons ook mooi geweest.

Aantal kilometers gereden: 0

Weer: zonnig