Woensdag 22 juli 2009

22 juli 2009 - Chemainus, Canada

Woensdag 22 juli 2009.

 

Ik was vannacht al om drie uur wakker en heb niet meer geslapen. De rest volgden tegen half zes en Nils had om zeven uur al zin om buiten te spelen. We zeiden dat dat nog wat vroeg was en dat andere mensen nog lagen te slapen. Na het ontbijt gebeld naar de camping waar we heen wilden, maar die namen niet op.

We besloten deze dag naar Victoria te gaan. Een leuk stadje dat René en ik ons nog konden herinneren van onze Canadareis in 1994. In een stad parkeren met een camper is geen echte aanrader, maar uiteindelijk na wat vragen en zoeken vonden we een redelijk lege parkeerplaats waar hij makkelijk kon staan. Vaak zie je daar parkeerplekken waar je maar beperkt mag staan en dat wilden we niet. Dit was er gewoon één met een meter voor langer parkeren.
 

Leuk om met de jongens wat rond te lopen in dit plaatsje. Niet heel veel gedaan. De jongens waren nog vrij moe. Wel een klein boottochtje gemaakt door de havens, leek Nils wel leuk. Wat gegeten en rondgekeken. Er is genoeg te doen, maar ook veel dingen binnen. Met dat mooie weer hadden we daar niet zo zin in. Uiteindelijk hadden we contact gekregen met iemand van de camping in Chemainus ( Net boven Duncan ) Camping Country Maples RV Resort www.holidaytrailsresorts.com Er was plaats en we hoefden niet persé te reserveren. Hier in Canada gebruiken ze vaak, wanneer je aan de andere kant van de weg moet zijn de U-turn route. Dit hadden we al een keer aan de rechterkant meegemaakt. Om naar de camping te gaan moesten we bij verkeerslichten naar links en dan keren. Het duurde heel lang voordat het groen werd en uiteindelijk kwam er een boze vrouw naar ons toe die achter ons stond. We moesten verder doorrijden tot de lijn. Maar dan zien we de lichten niet meer zeiden wij. Ja daar in de verte zei ze boos. En ja heel ver weg, anders dan bij ons stond nog een verkeerslicht. Nou goed snel naar de camping en daar was het toch na ons telefoontje drukker geworden dan ze gedacht had. Ik stond te vertellen tegen een andere toerist van ons verkeerslichtincident, gaat er ineens een man achter me reageren dat hij ook achter ons stond en zich zo opgewonden had omdat hij een reparatie moest doen hier op de camping en nu laat was. Gelukkig hadden ze nog een rustig plekje voor ons achteraan de camping. Wat waren we blij dat we voor deze camping gekozen hadden. Mooie plek, schone douches in een vrij nieuw gebouw, een zwembad en een minigolf. Vlakbij onze plek een klein speeltuintje. Heel sfeervol en rustig allemaal. Het ligt ook aan dezelfde weg als de vorige camping, maar de plaatsen liggen er wat verder vandaan. We waren wat laat en besloten een boterham te eten. Onderweg hiernaar toe was Nils in slaap gevallen en we hebben hem even laten slapen. We kregen hem haast niet wakker en wilden toch dat hij even wat zou eten. Hij had toch al niet zoveel op. Jorn vermaakte zich kostelijk met het kampvuurtje bij de camper.

 In het bos waren genoeg takken te vinden, dus het vuur bleef een lange tijd aan. Na het eten gingen de jongens lekker slapen en voor het eerst hebben we allemaal een goede nachtrust gehad.

 

Aantal kilometers gereden: 126 km

Weer: zonnig

 

 

Foto’s

1 Reactie

  1. ingrid:
    27 juli 2009
    Ik weet dat nog van in Toronto, het is in Canada inderdaad zo dat je moet kijken naar de stoplichten aan de overkant, heel erg wennen. Ben blij dat ik niet achter jullie stond (haha).