Vrijdag 23 juli 2010

23 juli 2010 - Waterton Park, Canada

Vrijdag 23 juli 2010-07-24

 

Weer: Licht bewolkt, maar vooral in de middag steeds meer zon

Afstand: 57,4 km

 

De weersverwachting voor vandaag was slecht. Bij het opstaan bleek dat het weer beter was dan dat er was voorspeld. De afgelopen nacht had het wel veel geregend, waardoor alles er buiten nat uit zag. Na het aankleden en ontbijten, reden we met de camper in de richting van Waterton, het enige plaatsje in dit National Park. Bij het visitor center informeerden we naar de mogelijkheden in het park. Dit park staat bekend om de vele trails die er zijn. Ook wat betreft de mogelijkheid om een beer tegen te komen, staat dit park hoog genoteerd. Veel trails zijn erg lang, sommigen wel enkele dagen. Met jonge kinderen dus geen optie. We kregen informatie over een boottocht over Waterton Lake, waarbij je de grens tussen Canada en Amerika over ging. Dit vond Jorn wel erg interessant. Van een man die ik daar tegen kwam, hoorde ik dat er in de buurt een zwarte beer met kleintjes was gesignaleerd. Dit was op de weg naar Cameron Lake. We besloten eerst die richting op te rijden. Al snel stonden er auto’s geparkeerd langs de smalle, klimmende weg. Dit moest iets betekenen. Al snel zagen we ook een zwarte beer. Snel de camper uit en, net als iedereen, wat foto’s maken. Mooi om zo’n wild beest in de natuur te zien. Het beest had totaal geen aandacht voor al die toeschouwers, misschien wel goed ook. We reden door naar Cameron Lake. Daar aangekomen aten we wat en gingen daarna de camper uit. Het was een mooi meer met ijskoud water. Ook hier kon je weer een bootje of kano huren. Nils had het er al over dat het dan de tweede keer zou zijn dat hij ging varen op vakantie. We deden dat toch maar niet. Wel was er een korte trail langs het meer. Dit pas liep door tot in Amerika. Ook hier was aan de overkant van het meer, dat andere land te zien. Jorn vond dat “bere” interessant. Ook de kans op het tegenkomen van zo’n knuffelbeest, werd groter. Toen we even op weg waren, en Nils dit hoorde, wilde hij liever over hetzelfde pad weer terug. Omdat de trail niet echt gevarieerd was, liepen we op ons gemak terug. Vlak bij de parkeerplaats, ontmoetten we nog een paar herten. Nils kon er bijna één aaien. Bij het verhuurcentrum van de boten, kon je ijs kopen, en daar hadden de jongens wel zin in. We reden daarna weer richting Waterton, dezelfde kronkelweg, nu voornamelijk naar beneden. Bijna beneden, stonden er weer auto’s, en ja, een mooie grizzly. Een parkranger verzocht iedereen toch verder te rijden. Een stukje verder, weer één, en weer stopte iedereen. Na ook dit beest bewonderd te hebben reden we door. Vlak bij het dorp, zagen we nog twee parkrangers. We vroegen ons af wat zij daar deden. We reden door naar het plaatsje en reden door de eerste straat van Waterton. Jorn zag ineens een hert met een kleintje, zo’n bambie hertje. We stopten om deze te fotograferen. Aan de andere kant van de straat, zagen we in de verte die twee rangers staan. Een bewoner attendeerde ons op de aanwezigheid van een grizzly met kleintjes. Vanaf een afstand zagen we ze. De kleintjes klommen in bomen en liepen lekker rond. De parkrangers probeerden ze weer richting de natuur te jagen. Wij vonden het heel leuk om te zien. We stonden daar, met inmiddels een paar andere geïnteresseerden naar alles te kijken. Voor de bewoners is dit, zoals blijkt dagelijkse kost. Een vrouw bij één van de huizen lag in haar tuin lekker te zonnen in haar bikini, terwijl een paar meter verder al die toeristen met camera’s stonden en zowat in haar achtertuin grizzlyberen liepen. De parkrangers lukte het de beren te verjagen. Maar goed ook. Toen ze weg waren gingen wij naar het plaatsje. Er was een hele leuke speeltuin, waar de jongens lekker konden spelen. Ook waren er heel veel herten tussen allle huizen, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. We bezochten nog wat winkeltjes en we besloten in een bistro iets te eten. De keuzes blijven beperkt, dus uiteindelijk zaten we allemaal weer aan een hamburger. Na het eten gingen we douchen bij de camping in Waterton town. De bezoekers van de campings in het park waar geen douches zijn, kunnen hier van de douches gebruik maken. Daarna reden we op ons gemak terug naar onze camping. Daar zochten we allemaal ons bedje weer op. Het was een leuke dag geweest.

 

Foto’s

2 Reacties

  1. ingrid:
    26 juli 2010
    Hallo daar, in Canada of Amerika, wat maakt het uit!! Ik heb jullie daar gezien, ik was namelijk die vrouw die daar lekker lag te zonnen in de tuin tussen de beren :) Hier vandaag honden en verschillende poezen zomaar in het wild zien lopen, heel de straat vol auto's met mensen die dat ook wilde zien en natuurlijk foto's wilde maken. Ik heb daar een stokje voor gestoken en ze weggejaagd want het werd een beetje te druk. Ja ja hier valt heel wat te beleven hoor Jorn en Nils. Jullie begrijpen zeker wel dat tante Ing een grapje maakt hè? Nee, hier heel saai weer en gewoon boodschappen gedaan met Sander gespeeld, die wilde mee met opi naar huis, en daarna met Kaj zitten rummicuppen. Zo dadelijk eten klaar maken en dan zit de dag er al haast weer op. Wanneer krijgen we weer eens een berichtje van Jorn en/of Nils? Waarschijnlijk veel leuker om lekker te spelen hè jongens, geniet nog maar lekker want voor jullie het weten zit het er weer op. Heel veel liefs van ons hier XXX
  2. Ma en Cor:
    26 juli 2010
    Hallo allemaal, Jullie verslag gelezen, een heel interessante dag. Met de boot naar de grens van Canada eb Anerika. Fantastischm vooral ook voor de jongens en die hebben dit gelijk op de foto vast laten leggen. Ook heel apart zwarte beren te zien en Grizly's ook met jongen, ja dat kom je in je eigen land nooit tegen.
    Heel leuk, dat ze niet schuw waren, kon je ze goed waarnemen. Herten in de tuinen van de mensen, leuk voor Canada, maar wij zien ze dan toch liever bij het Kralingse Bos. Jullie boottocht was zeker wel loekker. Jullie staan nu dus op de camping in Waterton in Het National Park.Gelukkig dat je toch gebruik kunt maken van douches. De diners zijn niet zo uitgebreid begreep ik, maar dat komt wel weer als jullie weer thuis zijn. Hamburgers vinden de kinderen trouwens best lekker. Zojuist jullie weer gezien wat leuk zo even te kunnen praten op zo'n grote afstand. Geniet verder van jullie reis! Liefs Cor en Ma Een dikke kus aan de jongens!