Vrijdag 7 augustus 2009

Vrijdag 7 augustus 2009

We wilden vandaag met een boot mee om beren te zien. Na het ontbijt alles rijklaar gemaakt en we hoefden maar 3 kilometer te rijden. We konden met de boot van elf uur mee. Het had leuk geweest als we beren zonder een georganiseerde tocht zouden zien, maar ik moet zeggen dat het niet een massaal gebeuren was. We zaten met twaalf mensen in een speedboot, allemaal met een zwemvest. De kans is natuurlijk heel klein dat je eruit valt, maar dit doen ze voor alle zekerheid. Het water is daar heel koud, zo’n 7 graden vertelde de man die de tocht begeleidde. Hij vroeg ons om bij het zien van een beer heel stil te zijn. Er mag dan zelfs niet gefluisterd worden. Dit ervaart een beer als een hard geluid en zal dan weggaan. Iedereen hield zich hier goed aan, ook de kinderen. Na een tijdje gevaren te hebben kwamen we langs een heel klein strandje. De boot ging wat langzamer en we keken goed of we wat zagen. En ja hoor, na even wachten kwam er één tevoorschijn. Prachtig gezicht en zo dichtbij. De man van de boot peddelde wat meer naar de kant en het enige wat we hoorden was het geklik van de camera’s. De beer liep wat heen en weer en ging na verloop van tijd weer het bos in. We bleven alert en al snel kwam nummer twee. Deze was veel groter en al een oudere beer volgens die man. De eerste die we zagen was drie jaar en 6 maanden en dus nog jong. Ze worden allemaal in januari geboren en worden gemiddeld 18 jaar terwijl de beren in een dierentuin wel 40 kunnen worden. Deze krijgen gewoon altijd eten en hebben andere leefomstandigheden dan de beren in de natuur. De grote bruine beer ging op een gegeven moment de schors van een boom eraf scheuren met zijn poten en bek. We konden heel goed het geluid hiervan horen. We hebben deze beer een tijd kunnen observeren en toen ook deze weer de struiken inging voeren we een stukje verder. Daar zagen we nummer drie ( alsof ze het afgesproken hadden ) Deze ging zelfs nog even in het water badderen en schudde zich daarna heerlijk uit. Als afsluiting gingen we aan de andere kant even van de boot om een waterval te bekijken en daarna was het uur voorbij en ging de boot weer terug. De jongens vonden naast de beren het varen in een speedboot ook geweldig. Jorn had nog wel langer willen varen. Op de boot zat een Nederlands stel met 2 zoons. Daar hebben we na afloop nog gezellig mee staan kletsen. Zij gingen nu richting Vancouver en we wisselden wat ervaringen uit. Heel aardige mensen. We hadden voor vanavond nog niet naar een camping gebeld. We zouden wel zien. We wisten ook nog niet tot hoever we zouden komen. Op een gegeven moment kwamen we in de buurt van Mount Robson, de hoogste berg van de Rockies met 3954 meter. Op dat moment was het al rond half vier en zaten we nog 100 kilometers van Jasper af. We besloten als we een camping zouden zien, maar te kijken of er plek was. We kwamen bij Robson Meadows Campground. Dit is zo’n camping waar geen receptie is, maar waar je zelf moet kijken waar er plek is. Na even rondrijden vonden we een mooie plek waar geen kaartje hing. Even later kwam er iemand langs waaraan we konden betalen en die hing dan ook op onze plek een briefje op, zodat mensen zien dat deze niet vrij meer is. Op deze camping was geen elektriciteit en wateraansluiting. En een sanistation voor de afvoer is aan de overkant bij het Visitor Centre. Er stonden wel af en toe wat kraantjes en er waren ook toiletten en een douche. Het was echt een schitterende plek met het uitzicht op een mooie berg. Dit soort campings met iets minder voorzieningen zijn vaak mooier gelegen, echt helemaal in de natuur. We hebben wat gewandeld en er was voor de kinderen toch een heel klein speeltuintje. Het is een camping tussen heel uitgebreid en primitief in. We kwamen bij de Fraser River uit, waar de camping aan gelegen was. Een stel uit Vancouver was daar ook met hun kinderen. De jongen was aan het vissen en Jorn ging gelijk bij hem kijken. Nils vond het geweldig om over de keien te lopen en steentjes in het water te gooien en liep een beetje met het dochtertje van dat stel mee. Die vrouw vertelde dat zij bij de ingang van de camping een jonge beer had gezien. Zij vermoedde dus de moeder heel dichtbij was en is snel weggegaan. Wat zitten kletsen daar bij de rivier en daarna naar de andere kant van de weg gelopen om te kijken of we iets konden eten. Het restaurantje daar ging om zes uur dicht en dus kochten we wat broodjes en worstjes en hebben gezellig op de camping gegeten. We hadden gehoord dat er om half acht iemand wat ging vertellen over beren. Jorn wilde, ondanks dat hij het niet kon verstaan, even gaan kijken. Het was al een tijdje bezig, maar we hebben nog een beetje gehoord wat je wel en niet moet doen als je een beer tegenkomt. Bij een zwarte beer moet je juist veel lawaai maken  en bij een Grizzly juist niet en op je buik gaan liggen met je handen in je nek alsof je dood bent. Je moet dan niet te snel opstaan, want hij kan nog in de buurt zijn. Wel te hopen dat je dan weet of het een Grizzly is of een zwarte. De vrouw vertelde dat het heel weinig voorkomt dat je er één tegenkomt, maar altijd handig om dit soort dingen te weten. Na deze interessante informatie zijn we naar de camper gegaan, niet zonder toch even te schommelen toen we langs de speeltuin kwamen. Het is hier op de camping op een gegeven moment echt pikdonker, dus fijn dat we niet meer naar buiten hoefden. We kunnen op een aparte accu een tijd zonder stroom en hoeven dus binnen niet in het donker te zitten.

Aantal gereden kilometers: 133 km

Weer: Zonnig en heel warm