Zondag 25 juli 2010

Zondag 25 juli 2010

Weer: zonnig en warm.

Afstand: 395,2 km

Vandaag besloten we Waterton Lake National Park te verlaten. We zouden hier nog wel dagen kunnen blijven, zo mooi is het hier en zo heerlijk relaxed deze camping. Tussen hier en Vancouver is het echter nog ongeveer 1100 km, dus moeten we toch een keer aan de terugweg beginnen. We gingen even de Rocky’s uit en kwamen weer in het Prairiegebied. Daarna gingen we weer de bergen in richting Cranbrook. Eigenlijk dezelfde weg die we donderdag vanaf Kimberley hadden gereden. Dit kon niet anders. We zouden wel kijken hoever we kwamen. Zover mogelijk, dan konden we daarna weer wat minder rijden. Onderweg nog even gekeken naar ’s werelds grootste truck. Echt gigantisch groot. Als je hierbij ging staan leken wij heel klein. Onderweg nog even wat brood e.d gekocht. Op Jorn’s verzoek hebben we bij een Tim Horton iets  gegeten. Ze verkopen van die lekkere donuts en zo. In Creston iets voorbij Cranbrook zochten we naar een camping. Ze zagen er eigenlijk  niet zo gezellig uit en we wilden wat verder rijden naar boven langs Kootenay Lake. Er ging echter een lampje op het dashboard branden, wat we niet echt konden plaatsen. René had ook even iets vreemd gemerkt na het afremmen en weer gas geven. De garages zijn op zondag dicht, dus zat er niets anders op toch maar een camping te nemen. We kozen Scotty’s Campground. Niet de ruime plaatsen die we gewend zijn, maar ja het is niet anders. Alles was wel netjes. Gelijk even wat spullen gewassen, nu we toch even tijd hadden. Een groot nadeel was wel dat het er stikte van de muggen. Canadese mensen naast ons zetten een speciale kaars bij ons neer, ze hadden er toch genoeg bij zich. Heel aardig van ze. Na de spaghetti en wat spelen hebben we allemaal gedoucht. Ondanks de horren in de camper hebben René en ik toen de jongens sliepen nog heel wat zoemvrienden te pakken gekregen. Ze waren niet meer te tellen zoveel. Wij uit Europa reageren anders op de muggen van hier. De één wat meer dan de ander. Laat ik nou bij die ene horen. Gelukkig verder zoemvrij geslapen.