Zondag 26 juli 2009

Zondag 26 juli 2009-07-29

Jorn en Nils waren, zoals gewoonlijk, weer als eerste wakker. Het was gelukkig niet al te vroeg. Syl ging ook uit bed om op het bed van de jongens met ze te spelen. Olaf en ik konden hierdoor “uitslapen”. Misschien met de invloed van de corona’tjes van zaterdagavond, hadden wij daar geen enkele moeite mee. Toen ik opstond, ging Syl douchen. Inmiddels was Olaf ook wakker en Nils maakte van deze gelegenheid direct gebruik en het duurde niet lang of ik hoorde een slaperige stem kinderliedjes uit het boek van Nils zingen. Nadat iedereen was aangekleed hebben we met elkaar ontbeten. Alweer tegen de middag reden we met de camper het terrein af in richting van het strand. Syl had van iemand gehoord dat Qualicum Beach heel erg mooi moest zijn en daarom hadden we besloten om deze dag rustig aan te doen en lekker op het strand te gaan vertoeven. Voordat we Nanaimo uit reden, gingen we tanken omdat de benzinemeter al aardig richting de empty ging. Olaf had een kortingspas van Petrol Canada en gelukkig reden we langs deze benzinepomp. Het was de eerste keer dat we met de camper gingen tanken dus even aftasten hoe een en ander in z’n werk ging. Olaf wist te vertellen dat je eerst moest gaan betalen, voordat je kon tanken. Hij ging naar binnen om af te rekenen. Toen hij dat gedaan had, konden we tanken. Even ging het goed, totdat na een paar liter het vullen stopte alsof de tank vol was. Dit kon dus echt niet. Het lukte echt niet om de tank verder te vullen. We vroegen de pompbediende om hulp. Ook hij kreeg het niet voor elkaar de tank verder te vullen. Het leek of de leiding naar de tank verstopt was. De benzine liep niet door. De tankbediende keek onder de camper en vertelde dat het maar een vreemde constructie was hoe de leidingen liepen. Op deze manier konden we nooit tanken. Hij ziet zelfs dat we wellicht de achterkant van de camper op moesten krikken zodat de benzine de juiste richting in zou lopen. Olaf belde voor ons Fraserway op om het probleem uit te leggen. Gelukkig spreekt hij inmiddels vloeiend Engels en dat is in zo’n situatie wel erg handig. Zij zouden zo spoedig mogelijk terugbellen. De pomp deed het inmiddels ook al niet meer en een tweede pomp hadden we inmiddels ook al geprobeerd. Onze eerste pomp was inmiddels al op out of duty gezet. Wel vreemd allemaal dat er niet alleen problemen zijn met onze camper maar ook met de pomp. We besloten verder te rijden omdat we toch iets van extra benzine bij ons hadden. Een stukje verder gingen we naar een ander pompstation. Eerst binnen afgerekend en daarna tanken. Wel, geen enkel probleem meer. Uiteindelijk lag het probleem dus niet bij ons maar bij de vorige pomp. Zij hadden veel te weinig druk, waaroor de benzinetank niet goed gevuld kon worden. Olaf belde nog een keer naar Fraserway om te zeggen dat het probleem opgelost was. Leuk hoor zo’n kortingspas. We tanken in vervolg alleen nog maar bij modern uitziende pompen. Degene waar wij problemen hadden was achteraf wel erg gedateerd. We reden op ons gemak verder richting het strand. Het laatste stuk reden we over de kustroute. Weer een erg mooie omgeving. Bij het strand aangekomen liepen we een stukje voordat we op een vlondertje onze schoenen zetten. Syl bleef bij de spullen De jongens, Olaf en ik liepen richting de zee. Het water was ontzettend helder. Je zag visjes, krabben en schelpen op de bodem. Olaf speelde even met Nils, Jorn liep met mij ver de zee in. Het was heerlijk, schoon en rustig water. Ik nam daarna Nils van Olaf over en wij bleven in de zee. Olaf ging terug naar Syl en daar konden zij lekker nog een uurtje bijpraten. De middag ging snel. Al snel moesten we terug naar de camper. De jongens namen een buitendouche en we aten allemaal nog een boterham. Toen dat gebeurd was, nam iedereen weer plaats in de camper en we reden terug naar Nanaimo. Niet naar de camping maar naar het vliegveld. Het weekendje met Olaf was nu bijna voorbij. Jammer dat hij weer naar huis moest want het was best gezellig zo met z’n allen. Nils en Jorn zijn ook stapel gek op hun grote neef uit Canada. Het vliegtuig had wat vertraging en we dronken nog wat met elkaar. Net na half zeven, een half uur later dan gepland, vertrok het vliegtuig richting Vancouver, een vlucht van ca. 10 minuten. Wij zwaaiden Olaf uit en vertrokken met elkaar richting de camping. Na het aansluiten van de elektriciteit en het water en de afvoer, liepen we nog een rondje over de camping. Bij het café namen Jorn en Nils nog een ijsje en ik nam een koffie. We keken hoe de oceanview sites waren. Gelukkig hadden we die niet gekregen, omdat het er best stijl afloopt. Je laat daar je kinderen niet zonder toezicht rennen en spelen. Na nog een stop bij het speeltuintje, kwamen we weer in de camper terug. De jongens gingen naar bed. Syl en ik besteedde nog ruim tijd aan onze weblog. Omdat we wisten hoe alles nu werkte, wilden we zoveel mogelijk verhalen op het net hebben. Het was ook erg leuk om de reacties van Ing te lezen. Terwijl wij op de site bezig waren, was zij de site aan het bekijken en gaf leuke reacties op de foto’s en de verhalen. Uiteindelijk was het tegen half 3 dat wij gingen slapen.

Aantal kilometers gereden: 128 km

Weer: zonnig en warm