Zondag 2 augustus 2009

Zondag 2 augustus 2009

Vanmorgen werd Jorn om half negen als eerste wakker. Hij wilde een gezelschapsspel gaan maken. Ik gaf hem wat vouwblaadjes die we meegenomen hadden en ging zelf nog even liggen. Hij is daar heel creatief in en maakt dan een hele weg die je dan moet volgen ( een soort ganzenbord ) en met dat gekleurde papier maakt hij dan een soort bruggetjes die ook echt hoger liggen. Hij was daar even zoet mee. Toen hij merkte dat ik ook niet meer kon slapen, vroeg hij of ik zijn spel met hem wilde spelen. Ik was inderdaad aardig uitgeslapen en terwijl de rest van de familie nog in dromenland was, speelden wij een aantal spelletjes. Terwijl René inmiddels op was en we het ontbijt bijna klaar hadden, lag Nils nog in diepe slaap. Zelfs het föhnen van mijn haar maakte hem niet wakker en zo groot is de camper nou ook weer niet. Om half elf werd hij uiteindelijk wakker en hebben we ontbeten. Er waren nog meer wespen dan gisteren. De sinaasappelsap hebben we maar later in de camper gedronken. Ik ben ook een echte held met wespen en dan is het nog maar begin augustus. We gingen na het ontbijt naar het Visitor Centre om te informeren naar trails. Het Wells Gray Provincial Park is gratis. Je betaalt hier alleen voor de Nationale Parken. Als eerste reden we naar de Helmcken Falls. Ik reed vandaag. Ik moet zeggen dat ik het tot nu toe prima vond als René reed, maar ik wilde het toch ook wel graag proberen nu. Het viel mee. Je moet alleen even wennen dat er alleen zijspiegels zijn. Heel soms ging de camper wel wat stijl naar beneden en dat is ook even een kwestie van oefenen. Ik bofte, want ik moest over een hele smalle brug. Oh jee, als dat maar past dacht ik, maar het ging goed. De spiegels zitten er nog aan. Bij de eerste parkeerplaats bleek er een trail naar de bewuste Helmcken Falls te gaan, maar die was 8 km en duurde totaal 3 uur. Het was inmiddels al in de middag en het leek ons voor de jongens te lang. Iets verderop was het uitkijkpunt waar we de waterval goed konden zien en dat hebben we dus gedaan. Thuis hebben we een grote foto van deze waterval hangen ( van onze vakantie samen in 1994 ) Leuk om deze nu ook met de jongens te zien. Hij is echt heel mooi. Daarna zijn we naar nog een andere waterval gaan kijken. De Dawson Falls. Hier moesten we wel een klein stukje lopen om hem te zien. We hoorden van een Nederlands stel, die we bij de Helmcken Falls ook waren tegengekomen, dat je na het normale pad nog wat verder kon om mooiere foto’s te maken. We zagen na het eerste uitkijkpunt een kronkelig weggetje wat een beetje steil naar beneden liep. Of dat het weggetje was wat ze bedoelde weet ik niet, maar het was wel mooi. Het kwam uit aan het water, aan het stuk van de stroming die ontstond door de waterval. We zijn niet helemaal naar het water gegaan, maar vrij dichtbij. Het was vandaag heel warm en ik voelde me niet heel fit, had wat last van hoofdpijn. Was wel jammer, waarschijnlijk door de warmte. We proberen ook steeds veel te drinken. Bij het laatste uitkijkpunt ging er nog een weggetje naar beneden. Dat was heel mooi, want we konden daar helemaal tot aan het water komen. We stonden zeg maar aan de andere kant wat nog recht loopt voordat de waterval naar beneden gaat. De jongens konden daar even met hun voeten in het water, in dat stukje was namelijk geen stroming. Heel apart om zo dichtbij te komen. Teruglopend ontdekte René dat hij zijn zonnebril niet meer had. Op een bepaald punt had hij mijn zonnebril aangepakt omdat het een te donker stukje was. Ik wilde Nils kunnen helpen op dat wat steilere stukje. Waarschijnlijk heeft hij toen zijn bril even neergelegd denken we. Hij is nog twee keer teruggelopen, maar niets. Balen want het is een zonnebril op sterkte. Gelukkig is de sterkte zo laag dat het ook zonder kan. Hij heeft met rijden mijn bril even gebruikt en dan moeten we van de week maar een bril kopen. Er is nog een trail van anderhalf uur waarbij je een waterval ziet en ook kan zwemmen, maar die doen we een andere keer. Het was inmiddels al zes uur en we besloten om ergens te gaan eten. In Clearwater zelf was niet veel, maar bij onze camping is wel een restaurant. We hebben de camper op onze plek gezet en René en de jongens deden hun zwembroeken vast aan. Dat lijken namelijk net korte broeken. We hadden gezegd dat ze na het eten nog even mochten zwemmen. Het eten was geen topper, maar goed de magen waren gevuld. Na het eten even zwemmen en Jorn  zat weer steeds op de glijbaan. Er liggen daar een heleboel grote ballen in het water, waar de kinderen leuk mee konden spelen. Jorn liet dan eerst de bal of ballen naar beneden glijden en dan hijzelf. Nils wordt ook steeds vrijer in het water en dobbert lekker rond met z’n bandjes. Het was op een gegeven moment half negen en tijd om even na te douchen. In de camper nog een klein verhaaltje en slapen. Nou ja, slapen! Aan Jorn merkten we dat hij eigenlijk wel kon slapen, maar meneertje Nils doet net of het middag is. Hij was natuurlijk zo laat vanmorgen dat hij nu niet kon slapen. Moeten we hem misschien ’s morgens wat eerder wakker maken. Ik was vanavond aan de beurt voor het verslag en René ging lekker in zijn boek lezen, alhoewel ik al vrij snel zag dat zijn ogen dichtvielen. Hij besloot naar bed te gaan na een heerlijke zonnige en mooie dag. Ik was nog vrij wakker en kon nog vrij fit dit verhaal afmaken.

Aantal gereden kilometers: 103 km

Weer: Zonnig en heel warm